Laboratorium Geotechniczne powstało w 1955 roku i swoją siedzibę początkowo miało w Warszawie, przy ul. Rakowieckiej. Natomiast od roku 1971 prężnie działa na Kampusie SGGW, przy ul. Nowoursynowskiej w budynku Wydziału Inżynierii i Kształtowania Środowiska (bud.33).

W roku 1996 z okazji 50-lecia Wydziału Inżynierii i Kształtowania Środowiska Laboratorium Geotechniczne otrzymało nazwę prof. Władysława Kollisa.

Działalność laboratorium skupia się na rozwoju metodyki badań laboratoryjnych, zarówno gruntów słabonośnych, jak i mocnych oraz zanieczyszczonych.

Od roku 1982 ówczesna Katedra Geotechniki pod kierunkiem profesora Wojciecha Wolskiego specjalizowała się głównie w badaniach laboratoryjnych odporności gruntów, w szczególności spoistych, na działanie filtracji oraz w badaniach gruntów organicznych jako podłoża budowli wodnych i jako materiału do budowy nasypów przeciwpowodziowych i niskich zapór. Najbardziej intensywne badania prowadzone w Katedrze dotyczyły mechaniki gruntów organicznych. Laboratoryjne prace badawcze pozwoliły nie tylko na ulepszenie metodyki badania właściwości podłoża, lecz także na rozwinięcie metody projektowania budowli na podłożu organicznym. Opracowane zostały metody interpretacji sondowania obrotowego i statystycznego oraz nowe metody laboratoryjnego badania parametrów gruntów do obliczeń konsolidacji i stateczności, oparte na opracowanych w Katedrze modelach reologicznych. Badania gruntów organicznych były przedmiotem współpracy Katedry ze Szwedzkim Instytutem Geotechnicznym (1983-1985).

Od roku 2000 Katedra Geoinżynierii pod kierunkiem profesora Zbigniewa Lechowicza kontynuuje laboratoryjne prace badawcze związane z problematyką gruntów organicznych, jak również rozwija i udoskonala inne istotne w mechanice gruntów badania laboratoryjne.

W szczególności badania laboratoryjne zostały rozszerzone o specjalistyczne badania gruntów spoistych i niespoistych w małym zakresie odkształceń przy wykorzystaniu lokalnego (wewnątrzkomorowego) pomiaru przemieszczeń próbki, pomiar prędkości fali poprzecznej i podłużnej podczas badania w aparacie trójosiowym i konsolidometrze, badanie gruntów w warunkach wymuszonego i kontrolowanego nasycenia oraz stanu naprężenia, badania przepuszczalności hydraulicznej w gruntach spoistych wykorzystywanych do naturalnych uszczelnień (system Trautwein), badania przepuszczalności gruntów metodą stałej objętości przepływu, tzw. flow-pump, badania przepuszczalności hydraulicznej w kierunku pionowym i poziomym (komora Rowe’a) oraz specjalistyczne badania geosyntetyków.

Obecnie w Laboratorium Katedry Geoinżynierii prowadzone są badania związanymi z właściwościami fizycznymi i mechanicznymi gruntów, jak również badania środowiskowe związane z zanieczyszczeniem gruntów i wód gruntowych.

W roku 2003 Laboratorium Geotechniczne zostało zmodernizowane i uzupełnione o specjalistyczny sprzęt laboratoryjny. W laboratorium znajdują się pomieszczenia, w których wykonywane są badania z zakresu:

– Badania właściwości fizycznych

– Badania wytrzymałościowe i odkształceniowe

– Badania przepuszczalności i konsolidacji

– Badania modelowe

– Badania filtracji.

Badania właściwości fizycznych gruntu

– oznaczenie uziarnienia metoda sitową

– oznaczenie uziarnienia metoda areometryczną

– wilgotność gruntu

– granice konsystencji gruntu

– zawartość części organicznych

– zawartości soli rozpuszczalnych i węglanu wapnia

– oznaczenia gęstości objętościowej i gęstości właściwej

Badania zagęszczalności gruntu

– zestawy Proctora (normalny i zmodyfikowany)

– zestawy do oznaczania minimalnej  i maksymalnej gęstości objętościowej szkieletu gruntowego

Badania przepuszczalności gruntu

– aparat do badania właściwości filtracyjnych gruntów w warunkach wymuszonego i kontrolowanego nasycenia oraz stanu naprężenia

– stanowisko do badań strat ciśnienia i zamulania rurociągów działających w systemie odwadniającym i odwadniająco-nawadniającym

– system Trautwein do badań przepuszczalności hydraulicznej w gruntach spoistych wykorzystywanych do naturalnych uszczelnień

– infiltrometr ciśnieniowy GUELP

– aparat MAKS do wyznaczania przewodności hydraulicznej w warunkach wymuszanych zmian objętości próbki

– system do badań przepuszczalności gruntu metodą stałej objętości przepływu

Badania ściśliwości gruntu

– badania edometryczne prowadzone metodą IL (1.6 MPa i 30 MPa pionowego obciążenia) oraz metodą CRS

– edometr UPC z kontrolowanym ujemnym ciśnieniem wody w porach (ciśnieniem ssania gruntu)

Badania charakterystyk wytrzymałościowych

– aparaty bezpośredniego ścinania (w tym aparat średniowymiarowy)

– aparaty trójosiowe do badań typu UU, CU, CD prowadzonych w warunkach ciśnienia wyrównawczego (w tym aparat wielkowymiarowy do badań próbek o średnicy 250 mm)

– aparat trójosiowy firmy GEOTAC z prasą sterowaną elektronicznie

Badania charakterystyk odkształceniowych w małym zakresie odkształceń

– Wysoko specjalistyczny aparat trójosiowego ściskania wyposażony w:

– Wewnątrzkomorowy system czujników zbliżeniowych pozwalający na rejestrację przemieszczeń pionowych i poziomych gruntu z rozdzielczością 1 mikrona. System pozwala na odwzorowanie nieliniowego rozkładu sztywności gruntu w przedziale już od 10 ^-3 % odkształcenia.

– System do pomiaru prędkości fali poprzecznej i podłużnej wykonywanych na dowolnym etapie badania, pozwala na określenie „prawdziwych” parametrów opisujących sprężyste właściwości gruntu -moduł sprężystości poprzecznej G oraz moduł odkształcenia objętościowego K, odniesionych do zakresu odkształceń 10 ^-5 % ÷ 10 ^-3 %. Pomiary prędkości fali poprzecznej wykonywane są również w konsolidometrze.

Badania geosyntetyków

– stanowisko do badań oporów tarcia kontaktu grunt-materiał syntetyczny

– aparat do wyznaczania przepuszczalności i wodoprzepuszczalności poprzecznej geosyntetyków

– aparat umożliwiający ocenę podatności geosyntetyków przepuszczalnych na kolmatację mechaniczną cząstkami gruntu

– edometr do badań geosyntetyków

Badania właściwości gruntów zanieczyszczonych

– mikrokomputerowy konduktometr CC-317

– mikrokomputerowy pH-meter CP-315

– system do pomiaru przewodności elektrycznej podczas badania w trójosiowego

Wyposażenie Laboratorium

Obecnie na wyposażeniu Laboratorium znajduje się następująca specjalistyczna aparatura badawcza:

1. Zmodyfikowany aparat trójosiowego ściskania z możliwością pomiaru prędkości fali poprzecznej i mikroprzemieszczeń

2. Stanowisko do badania charakterystyk przepływu metodą stałej, wymuszonej prędkości przepływu z flow-pump

3. Stanowisko kolumnowe do pomiaru elektrooporności gruntów

4. Stanowisko do badania przepuszczalności hydraulicznej w gruntach spoistych wykorzystywanych do naturalnych uszczelnień (system Trautwein)

5. Stanowisko do badania przepuszczalności hydraulicznej w kierunku pionowym i poziomym z komorą Rowe’a

6. Stanowisko do modelowych badań przepływu zanieczyszczeń

7. Stanowisko do pomiaru pH, potencjału redox, przewodności elektrycznej oraz stężenia Cu, Pb, NH4+

8. Stanowisko do pomiaru powierzchni właściwej gruntów

9. Geotac

10. Konsolidometr UPC

11. Konsolidometr z kontrolowaniem ssania i wilgotności (KKSW)

12. Edometr oraz edometr o dużym zakresie naprężeń